Wie mag eigenlijk bepalen wie of wat normaal is?
​
De tekening van Sara laat zien wat er mis gaat met de manier waarop we in het onderwijs naar kinderen kijken.
Onderwijs inrichten vanuit het idee dat het gemiddelde bestaat, kan misschien efficiënt lijken, maar in de dagelijkse praktijk zorgt het ervoor dat een groot deel van de kinderen structureel het gevoel heeft 'niet oké' te zijn. Te dom, te slim, te druk, te gevoelig, te snel, te langzaam, te wiebelig, te dromerig, te...
Deze tekening is een uitnodiging om te stoppen met kijken vanuit een statistisch gemiddelde. Want met het gemiddelde als norm, wordt iedere afwijking al snel als stoornis of probleem gezien. En dan kun je zomaar eens gaan denken dat er iets mis is met een kind.
Via de rode knop kun je de tekening downloaden. Druk af en ga er samen over in gesprek. Met je collega's, de kinderen in je groep of tijdens een bijeenkomst met ouders. Stel vragen als:
- Wie herkent dit beeld?
- Welke ervaring heb je zelf?
- Welke voor- en nadelen zie je?
- Hoe ziet onderwijs eruit als iedereen 'normaal' is?
​
Wat levert dit gesprek op?
En wat betekent dat voor jullie praktijk?
