Professionals, ouders en kinderen delen hun verhaal over Onderwijs van binnenuit. Onderwijs dat niet systeemgericht is, maar mens- en wereldgericht.
Onderstaand verhaal van een moeder als fan. Wat wil je nog meer?
Mijn naam is Claudia en ik ben moeder van drie kinderen. Dit verhaal gaat over mijn jongste dochter. Mijn oudste kinderen zijn redelijk door de basisschool gekomen, maar met mijn jongste ging dat anders. Zij zat op dezelfde school als mijn oudste kinderen. Een school waar aan alle kinderen van de klas dezelfde stof op hetzelfde moment op ongeveer dezelfde manier werd aangeboden.
Bij de kleuters was dat voor mijn dochter nog geen probleem, want daar mocht ze nog veel spelen. Maar naarmate ze in hogere groepen kwam en het cognitieve presteren een grotere rol ging spelen, begon haar strijd. Jarenlang worstelde onze dochter zich dan ook door de groepen van de basisschool.
De leerkrachten waren lief en aardig en deden enorm hun best. Maar het systeem sloot duidelijk niet aan op de behoeften van ons kind.
Dat zagen wij als ouders heus wel. Maarja, wat dan? Een andere school? Wat zou dat opleveren? Wordt niet overal ongeveer met hetzelfde systeem gewerkt? Speciaal onderwijs was niet nodig en tevens niet gepast.
Het was pijnlijk om te zien hoe zij jaar na jaar meer en meer gedemotiveerd raakte en hoe haar zelfbeeld slonk. Het gevolg was dat zij op sociaal vlak ging inleveren. De balans van ons kind was totaal verdwenen en wij herkenden onze dochter steeds minder. Haar plezier, haar ontwikkeling. Waar was dat voor onze dochter gebleven? Behalve dat onze dochter op sociaal vlak flink inleverde, viel zij ook steeds meer buiten te groep vanwege onder andere dyslexie en dyscalculie.
In de bovenbouw bleek iedere dag opnieuw dat het klassikaal werken op de manier zoals we dat in heel Nederland al decennia kennen voor haar echt niet werkt. En eigenlijk denk ik dat het voor geen enkel kind echt werkt. Alleen valt het ons als volwassenen minder op dat het oude systeem niet ideaal is. Eigenlijk weten we gewoon niet beter. Als ouders denken we dat het nu eenmaal zo hoort, omdat we het zo gewend zijn! Dit is zoals we het kennen. En zij zijn de professionals. Wie zijn wij om anders te denken en te handelen?
Ik was ook zo’n ouder. ‘Het is zoals het is’, dacht ik. ‘Wat weet ik ervan? Ik ben geen deskundige.’
Maar het kan anders! Iedere dag opnieuw verwonder ik me positief over de werkwijze, waarvan ik nu weet dat deze kenmerkend is voor Onderwijs van binnenuit. Had dit mijn ogen maar eerder geopend.
Men spreekt over werkdruk in het onderwijs. Te veel druk op leerkrachten. En dat begrijp ik nu! Hoe pittig is het om iedere dag op een manier die niet past iets aan 25 kinderen te moeten leren? Dag in dag uit. En dat doen we al decennia lang!
Met z’n allen persen en duwen. Daar krijgen we geen vrolijke kinderen en leerkrachten van!
Onze kanteling
Zoals ik al vertelde: Ons kind streed iedere schooldag. Het was te pijnlijk we moesten iets doen. Nu wil het toeval dat er tegenover ons huis een school staat. Een voorheen traditionele school, waar een aantal jaren geleden een grote kanteling van binnenuit was gestart. Een kanteling van systeemgericht naar mens- en wereldgericht. Ze noemen het nu: Onderwijs van binnenuit.
Maar wisten wij veel van die verandering. Wij zaten niet op die school. Wat ons wel steeds opviel, was dat de kinderen van die school veel buiten kwamen. Van een afstandje leek er een soort van relaxte sfeer te heersen, die ik niet kan beschrijven. Mogelijk verbeeldde ik het me. Er hing een sfeer die aantrok en op een dag vroeg onze dochter: “Mam, zullen we toch eens op die school gaan kijken?” En dat deden we. Bizar eigenlijk, we waren al bijna halverwege groep 8. Maar wat hadden we te verliezen.
Vanaf het moment dat ik binnenkwam, was ik onder de indruk. Zó ontspannen kon onderwijs zijn.
Op de eerste dag bleek het zoveel meer passend dan ik me voor kon stellen! Met z’n allen samen en toch iedereen op zijn of haar eigen niveau! Er was aandacht voor alle gebieden van ontwikkeling in die relaxte sfeer die ik nooit eerder op een school zag.
Nogmaals: op de vorige school was de inzet en liefde van de leerkrachten ook groot, alleen de methode was anders. Ik wil die vorige school dan ook zeker niets verwijten. Ik zou bijna zeggen dat de manier van leven in een school die van binnenuit werkt, gewoon anders is.
Ons kind veranderde in 1 dag weer in een leergierig sprankelend meisje! Was dit echt?!? Kon dit? Je zou bijna in tovenarij geloven....
Nu had ons kind veel meegemaakt qua zelfvertrouwen en bleek het varkentje niet in 1x gewassen ...
Er volgde na een tijd van lockdown in Coronatijd behoorlijk wat uitdaging voor ons. Onee.. daar gaan we toch niet weer? vreesden we.
Maar wat gebeurde? De obstakels werden door de leerkrachten van binnenuit bijzonder benaderd. Zonder oordeel. Puur kijkend naar de behoeften en het gereedschap wat ons kind nodig had om te groeien op haar manier.
Waren dit leerkrachten of kindercoaches?!
Wederom magisch.... de aanpak ...de groei .... in de breedste zin helpen ze haar met lezen en rekenen. Maar ook vooral zichzelf waarderen en kennen. Zoals haar meester in ons afgelopen gesprekje aangaf: school is jouw tuintje om voor het grote leven te leren. Jij kan dat en wij zijn er voor je om je te ondersteunen!
“School als oefentuin voor het leven”
Opnieuw magie en ons kind voelt zich enorm gegroeid! Er zullen heus nog uitdagingen zijn, zoals in ieder leven. Maar wat een mooie inzichten en gereedschap krijgt zij mee.
Ik zal nog net niet langs de deuren gaan om Onderwijs van binnenuit aan te prijzen, maar eigenlijk zijn we het verplicht! Leven en leren van binnenuit gun je namelijk ieder kind. Wij zijn fan!
Claudia
Noot: De school waar deze ouder zo enthousiast over is, is OBS De Duizendpoot in Oosterhout (NB).
#Onderwijsvanbinnenuit #ontwikkelenvanbinnenuit #mensenwereldgericht #oefentuinvoorhetleven #samenlerenleven #samenlevenleren #passendonderwijs #terugnaardebedoeling #verdermetdebedoeling